Uit het dagboek (2017) van een van onze patiënten:

Ooggetuige

Een verslag van dag tot dag

Dag 1

‘Perfect! Alsof het licht is aangegaan! Ben zo blij!!!’

Mijn zoons en beste vriendin ontvangen binnen 5 minuten na de ooglidcorrectie dit berichtje. Het eerste kwartier ben ik zo ongeveer door het dolle heen. Ik loop voortdurend naar de spiegel in de wachtkamer. Als je de kleine pleistertjes en de twee keurige rode, haarfijne lijntjes even wegdenkt, zie je nu al resultaat. Wat is het mooi geworden!

Dag oogleden. Lang niet gezien!

Vriendelijk
Nerveus ben ik niet voor de ingreep. Door mijn ochtend goed vol te plannen met werkafspraken krijgen zenuwen geen kans. Keurig op tijd zit ik met mijn man in de wachtkamer. De vriendelijke assistente heeft ons net voorzien van thee, en daar is dr. Geerling al. Met de patiënte voor mij, die opgelucht verklaart dat het niets voorstelt. Toch goed om te horen, ook al ben ik niet nerveus…

In zijn spreekkamer tekent dr. Geerling het overschot aan huid af. Daarna gaan we naar de behandelkamer, die professioneel en vriendelijk oogt maar gelukkig geen enkele associatie oproept met een operatiekamer. Ik ga liggen op zo’n soort lekkere luie stoel als ook de schoonheidsspecialiste heeft. Mijn schoenen mag ik aanhouden. Alleen mijn jasje gaat uit, om wat comfortabeler te liggen.

Ontspannen
De prikjes om te verdoven zijn wat venijnig, en even bonst mijn hart toch. Maar op dat moment begint dr. Geerling een gesprekje. Voor ik het weet praten we gezellig en ontspannen. Ik vergeet bijna waarvoor we daar zijn en voel werkelijk niks van de ingreep. Als het even stilvalt, vraag ik: ‘Wanneer heb ik eigenlijk een goed beeld van het eindresultaat?’ Hij antwoordt: ‘Over 2 minuten’.

Dan al?! Door alles wat ik heb gelezen over blauwe plekken en zwellingen stelde ik me voor dat dat nog wel enkele dagen, zo niet weken (maanden) zal duren. Maar waarachtig! Ik open mijn ogen en weet niet wat me overkomt. Zoveel licht valt me ineens in de ogen, en mijn gezichtsveld is zoveel ruimer geworden! Als ik vervolgens in de spiegel kijk, weet ik even niet wat ik zie. Fantastisch!

Pijnloos
Terug in de wachtkamer geniet ik een klein half uurtje van het resultaat. Aan weerszijden van de neus zwelt de huid wat op en wordt blauw. De assistente doet zalf in mijn ogen om te voorkomen dat ze gaan branden. Een vettige film over het netvlies belemmert het zicht flink: dikke mist! Min of meer op de tast wandel ik aan de arm van mijn man de praktijk uit, de lift in. Dr. Geerling heeft hem nog op het hart gedrukt mij flink te verwennen, omdat ik echt even rustig aan moet doen.

Om drie uur begon de ingreep, tegen vijf uur zijn we alweer thuis. Terwijl het voor ons toch drie kwartier rijden is vanaf Maarssen. Het is allemaal efficiënt verlopen, maar toch heel persoonlijk. Je hebt geen moment het gevoel dat het lopendebandwerk is. Tegen een uur of zeven heb ik gelukkig weer goed zicht. En pijn? Niet gehad, en zal ik ook de komende dagen niet krijgen. Geen moment.

Dag 2

Beetje moe
Vandaag lekker een beetje nietsdoen. Ik heb me erop verheugd. Het is maar goed dat ik mezelf na de ingreep twee vrije dagen heb gegeven, want ik ben best een beetje moe. De nacht viel me niet mee. Hoger liggen, op twee dikke kussens. Zo’n vliegtuigkraag om mijn nek, om er zeker van te zijn dat ik niet in mijn slaap op mijn zij ga liggen. Dat laatste is trouwens een goede tip!

Dit keurslijf deed mijn slaap al met al geen goed. De kraag ging daarom al snel af. Dat hielp. Af en toe biggelde er wat over mijn wang. Bloed, een traan of misschien wondvocht? Bed (weer) uit, licht aan in de badkamer. Ai, mooi is anders. Blauwe plekken, zwellingen, dikke rode oogleden. Maar… nog steeds die grote ogen!

Vragen
’s Morgens bel ik toch maar de assistente van de praktijk, die mijn vragen geduldig beantwoordt. De gaasjes die bij de gelbril worden geleverd, moeten die op de ogen bij het koelen? Nee, die zijn bedoeld om eventuele bloeddruppels weg te vegen. Onder de gelbril kun je een katoenen zakdoek leggen. En er wordt in de instructies gesproken over twee kussens, maar mag ik ook het hoofdeinde wat hoger zetten? Ja, dat mag. ‘Ontspan, mevrouw. Komt allemaal goed!’

Gerustgesteld kan ik toch mijn draai vandaag niet goed vinden. Rond mijn ogen voelt het strak, en ik kijk regelmatig in de spiegel. Het blauw begint al wat naar mijn wangen af te zakken, en onder mijn ogen heb ik wallen. Ik koel mijn ogen viermaal een kwartiertje. Ik zet voor de zekerheid steeds maar even een wekkertje, want langer mag niet.

Maar morgen zal ik weer een beetje mooier zijn dan vandaag. Wie zegt me dat na op mijn leeftijd?

Dag 3

Kiplekker
Ik voel me weer kiplekker. De nacht verliep nog niet optimaal, maar de onrust was weg. Een vriendin komt langs:. ‘Hee, lang zo blauw niet als ik verwachtte!’ Rond mijn ogen is het alsof er een bont palet aan kleuren oogschaduw op willekeurige plaatsen is uitgesmeerd. En er zijn nog diverse zwellingen. Maar voor mijn gevoel gaat het herstel snel.

Douchen
Hoog tijd voor een douche. Maar hoe houd ik wonden en pleisters droog? Ook dat valt mee. Met de handdouche laag op de douchestang blijft het hoofd vanzelf droog. Ik was mijn haar zoals de kapper dat doet en laat het water naar mijn achterhoofd wegstromen. De huid op mijn voorhoofd staat erg strak. Als ik mijn haar droogwrijf, trekt het bij de ogen. Oppassen!

Met open vizier
Ik had vooraf besloten deze ingreep niet geheim te houden. Dan hoef je je ook niet te verstoppen. Ik heb voor komende week dus gewoon afspraken. Gezegd dat ik er dan vast niet uitzie, met de reden erbij. Nu, op de derde dag, kan ik trouwens al bijna de blauwe plekken onder mijn ogen camoufleren met wat foundation. De rest zit onder mijn bril.

Dag 4

Jeuk
De wonden helen goed, en dat jeukt natuurlijk. Ik word er een beetje gek van. Overdag gaat het wel, en ’s nachts weerhoudt de bril me er steeds net op tijd van om eens lekker en uitgebreid in mijn ogen te wrijven. Overigens helpt de gelbril viermaal daags ook wel. Vandaag voor het laatst koelen!

Onscherp zien
Voor het eerst sinds de ingreep zit ik weer een uurtje achter de pc. Dat valt tegen. Ik heb droge ogen en kan het beeld maar niet scherp krijgen. Ik knipper en knipper, verander de hoogte van de monitor. Morgen beter, denk ik. Ook de volgende dagen lukt dat maar slecht. Het blijkt erbij te horen. Wat een geruststelling! Na een kleine week is ook dat hersteld.

Dag 5

Wennen
Alles went, dus ook dit. De hechtingen, de blauwe plekken en de zwellingen (die nu snel afnemen), ja zelfs het slapen op de rug went. Helaas went het ook dat ik weer grotere ogen heb en een vrij gezichtsveld. Ik ben er niet meer zo mee bezig. En dat is goed.

Fysiek
Ik wilde de operatie omdat ik lichamelijk last had van die hangende oogleden. Ik keek als het ware de hele dag door een passe partout. ’s Middags vocht ik vaak tegen de slaap, omdat mijn ogen zo zwaar voelden. Dat kwam mijn productiviteit op het werk en dus mijn omzet (ik werk als zelfstandige) niet ten goede. Nu hoef ik mijn ogen niet meer open te houden. Ze zijn gewoon open!

Cosmetisch
Het cosmetische effect interesseerde me een stuk minder, maar het mes snijdt ook in dit geval aan twee kanten. Ondertussen heb ik ervaren wat een verschil die ogen maken voor je hele verschijning. Voor de indruk die je maakt op anderen. Ik zie er (nu al!) jaren jonger uit. Oogschaduw gebruikte ik allang niet meer: dat zag je toch niet. Nu kan ik niet wachten tot ik weer make-up mag gebruiken.

En als ik in de spiegel kijk, zie ik de ogen van vroeger.

Dag 6

Actief
Ik ben weer volop aan het werk. Gek genoeg valt het me pas na enkele dagen op: ik ben ook ’s middags actief en geconcentreerd bezig. Mijn ogen voelen niet meer alsof het laat op de avond is. Ik vraag me nauwelijks meer af of ik niet beter even een middagdutje kan doen. Wat een zegen!

Dag 7

Hechtingen eruit
Vandaag worden de hechtingen verwijderd. Ik verheug me erop. Vooral omdat ik vanavond eindelijk weer op mijn zij mag slapen. Ook nu word ik weer hartelijk ontvangen. ‘Koffie, thee? En, hoe is het gegaan?’ Met de dame die vorige week na mij aan de beurt was, wissel ik gezellig ervaringen uit. Het is ook haar erg meegevallen en ze ziet er werkelijk jaren jonger uit.

Dr. Geerling verwijdert de hechtingen snel en vakkundig. Alleen bij de neus is het even pijnlijk. Hij veegt wat restjes geronnen bloed weg. Aan beide uiteinden van de wenkbrauwen krijg ik een pleistertje ter versteviging. Dat moet nog twee dagen blijven zitten.

Dr. Geerling houdt me de spiegel voor. Ik ben blij met wat ik zie.

Dag 8

Terugblik
Vandaag is de ingreep precies een week geleden. Ik heb voor het eerst weer ongestoord doorgeslapen! Doordat ik weer gewoon plat en op mijn zij lig, zijn mijn oogleden ’s morgens wel weer een stukje dikker dan de voorgaande dagen. Maar als ik 2 uur later in de spiegel kijk, is het helemaal weg. In de komende dagen zal dat steeds sneller blijken te gaan. De overige zwellingen zijn praktisch verdwenen, en de blauwe plekken onder mijn ogen vallen met make-up niet meer zo op.

Is het me meegevallen? Absoluut! De hele behandeling is bijna letterlijk in een oogwenk gebeurd en ik heb geen centje pijn gehad. Wel wat ongemakken, eerlijk is eerlijk. Maar meer dan dat is het niet. En als je het resultaat ziet, neem je die voor lief.

Het was wel goed dat ik een rustige week had gepland na de ingreep. Het hele proces kost behalve tijd ook wel de nodige energie (en soms een beetje slaap)! Daar staat tegenover dat het resultaat mijn verwachtingen overtreft.

Ik zou het zo weer overdoen. Nodig is dat niet, want van deze operatie heb ik nog jaren plezier!